Fascynujący pisarz wie jak skroić fabułę i „sprzedać” interesującą historię, ale przede wszystkim potrafi wykreować niebanalnego bohatera. Osobiście lubię odkrywać mocne, charyzmatyczne postacie kobiece. Bohaterki, które szczególnie lubię nie mogą być do końca oczywiste: są „złe”, nieznośne, nierzadko mroczne, ale jednocześnie - nie można ich nie pokochać, pomimo wszystkich wad. Taką bohaterką jest Scarlett O'Hara z Przeminęło z wiatrem, Olive Kitteridge wykreowana przez Elisabeth Strout, Lisbeth Salander Stiega Larssona, Urszula Narwojsz (później Birontowa), bohaterka Silva Rerum. Do tej kolekcji trafia Dina Gronelv ze słynnej powieści norweskiej pisarki – Herbjorg Wassmo. ![]()
Kim jest Dina? To pani z Reinsnes – posiadłości położonej daleko na Północy Norwegii: kobieta, którą ukształtowało dramatyczne i wstrząsające wydarzenie z dzieciństwa. Kobieta, która dźwiga na swych barkach ciężar, który ją przerasta. Dina jest kontrowersyjna, nieuchwytna, niebezpieczna, niepokorna, charyzmatyczna. I bardzo, bardzo samotna. Ponieważ świat mocno ją doświadczył, ale nie ugiął – postanowiła wziąć los we własne ręce i rzucić mu wyzwanie. Dina robi, co chce. Przekracza wszelkie granice. Przede wszystkim postanawia zerwać z patriarchalną wizją rodziny... Podejmuje męskie decyzje i „po męsku” bierze za nie odpowiedzialność. Zwykle wprawia swoje otoczenie w konsternację; a jednocześnie (do końca nieświadoma swego magicznego uroku) wypala piętno na każdym, z kim się zetknie. Nasza bohaterka nie zdążyła zakosztować zbyt wiele miłości jako dziecko, próbuje zatem zaznać jej w życiu dorosłym. Za wszelką cenę. A jednocześnie otacza się murem, od którego odbijają się wszyscy jej bliscy... Dina jest dzika i narowista. Na swój sposób szlachetna. Nieujarzmiona i nieodgadniona. Sfinksowa. Posągowa. Zawsze mówi prawdę (chyba, że musi ją przemilczeć). Wydobywa z ludzi to, co w nich najlepsze (lub to, co najgorsze). Dina przypomina wyciągnięty Palec Boży; każdemu z jej ręki dostaje się to, na co zasłużył... Dinę można kochać lub nienawidzić. Najczęściej jednocześnie. W jej przypadku nie ma miejsca na stany pośrednie. Księga Diny – to napisana z epickim rozmachem i kunsztownym językiem opowieść o wyborach – czasem tak trudnych i bolesnych, że skutkują wpędzeniem w permanentne poczucie winy. Główna bohaterka jest postacią bezwzględnie zapadającą w pamięć. Dlaczego? Ponieważ Dina to Emma Bovary (ale to Emma, która bierze sprawy w swoje ręce). W zasadzie - to mieszanka Emmy Bovary z Lady Makbet. Dina podejmuje decyzje. Popełnia błędy. Jest pyszna i władcza. Jest nieznośna i zagubiona. Bardzo tragiczna. A przede wszystkim: jest bardzo ludzka, gdy próbuje kochać i stać się godną miłości, podczas rejsu, jakim jest życie; gdy popadając to w jedną, to w przeciwną skrajność - halsuje pomiędzy rafami złożonymi z koszmarnych snów i wyrzutów sumienia...
